“ေဒါက္တာသန္းထြန္းေျပာေသာ ပသီလူမ်ဳိး” လြန္ခ့ဲေသာ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္၊ မဆလေခတ္ အေစာပုိင္းေလာက္က မႏၲေလးၿမိဳ႔၊ ဝင္းလုိက္႐ုပ္ရွင္႐ုံရဲ႔ ေတာင္ဘက္ကပ္လ်က္ ေအာင္ေဇယ်ာလက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာ စာေပပညာရွင္မ်ား၊ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား၊ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းဆရာမ်ား၊ ၿမိဳ႔မတီးဝုိင္းက အႏုပညာရွင္မ်ား၊ မႏၲေလးက ၿမိဳ႔မိၿမိဳ႔ဖမ်ား အဆုိပါလက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာ စတည္းခ်ၿပီး လက္ဖက္ရည္ေသာက္ရင္း ျငင္းၾကခုံၾက ေဆြးေႏြးၾကတာကုိ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ သေဘာက်တာေၾကာင့္ အဆုိပါဆုိင္ကုိ မၾကာခဏ သြားေရာက္ေလ့ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အသက္ (၂ဝ) ပတ္ဝန္းက်င္ရွိေသးတာမုိ႔ အဆုိပါလူႀကီးသူမမ်ား ေဆြးေႏြးၾက၊ ျငင္းခုံၾကတ့ဲ ၎တုိ႔ထုိင္တ့ဲဝုိင္းနဲ႔ နီးကပ္တ့ဲ အျခားစားပြဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ထုိင္ေလ့ရွိပါတယ္။ မၾကာခဏဆုိသလုိ အဆုိပါလူႀကီးသူမမ်ားက ကၽြန္ေတာ္ရွိရာစားပြဲကုိ မၾကာခဏၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္စိတ္ပါဝင္စားစြာ နားေထာင္ေနတာကုိ အသိအမွတ္ျပဳေသာအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္အား ျပံဳးျပၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ဒီလုိအသိအမွတ္ျပဳတာကုိ စိတ္ထဲက ပီတိျဖစ္မိပါတယ္။ တစ္ေန႔မွာ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ လူစုခြဲျပန္ၾကတ့ဲအခ်ိန္မွာ အရပ္အေမာင္းေကာင္းေကာင္းနဲ႔ အဆုိပါဝုိင္းမွထလာတ့ဲ လူႀကီးတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့္ထံေလွ်ာက္လာၿပီး “ေမာင္ရင္ ဒီလက္ဖက္ရည္ဆုိင္ဝုိင္းကုိ မၾကာခဏလာၿပီး နားေထာင္ပုံေထာက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ သေဘာက်တယ္နဲ႔တူတယ္”လုိ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကုိေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က “အန္ကယ္တုိ႔ ျငင္းၾက၊ ခုံၾက၊ ေဆြးေႏြးၾကတ့ဲ အေၾကာင္းအရာ အခ်က္အလက္ေတြဟာ ေက်ာင္းမွာသင္လုိ႔မရပါဘူး။
ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာက်တာေပါ့ဗ်ာ”လုိ႔ ေျပာလုိက္တ့ဲအခါ “မွန္တာေပါ့၊ မင္းဒီလုိစိတ္ဓာတ္ရွိတာ ေကာင္းပါတယ္”လုိ႔ေျပာရင္း တစ္ဆက္တည္း “ဒါနဲ႔ မင္းက ဘယ္ရပ္ကြက္မွာေနတာလဲ။ ဘာလူမ်ဳိးလဲ”လုိ႔ ေမးပါတယ္။ “ကၽြန္ေတာ္က စၾကာႏြယ္စဥ္ရပ္ကြက္မွာေနပါတယ္။ ဗမာလူမ်ဳိး၊ အစၥလာမ္ဘာသာကုိးကြယ္သူပါ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဗမာမြတ္စ္လင္မ္ေပါ့ဗ်ာ”လုိ႔ ေျဖလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ကၽြန္ေတာ္ကေျဖတ့ဲအခါ အဆုိပါပုဂၢိဳလ္ႀကီးက အတန္ငယ္စဥ္းစားၿပီး “စာၾကာႏြယ္စဥ္ကဆုိေတာ့ ငါသိပါတယ္ကြာ။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ဖဆပလေခါင္းေဆာင္ဦးႏုက မင္းတုိ႔အမ်ဳိးသားေတြရဲ႔ အင္အား၊ ေထာက္ခံမႈလုိခ်င္တာေၾကာင့္ မင္းတုိ႔ကုိ ဗမာလူမ်ဳိးေတြဆုိၿပီး မက္လုံးေပးထားတာ၊ ဒါကုိ မင္းတုိ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြ လက္ခံဖုိ႔မေကာင္းဘူး။ တစ္ေန႔က်ရင္ မင္းတုိ႔ဟာ ဗမာလူမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး”ဆိုတ့ဲ ျပႆနာ မင္းတုိ႔ဆီကုိ ေရာက္လာလိမ့္မယ္။ အန္ကယ္ဆက္ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ျမန္မာ့သမုိင္းထဲမွာ မင္းတုိ႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက ႏွစ္ေထာင္ခ်ီရပ္တည္ခ့ဲတယ္ဆုိတာ ငါသိထားသလုိ မင္းတုိ႔ရဲ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း သိၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ကာ မင္းတုိ႔တစ္မ်ဳိးသားလုံးဆုိင္ရာ
ေနာင္ေသာအခါမွ သိလာရသည္မွာ အဆုိပါပုဂၢိဳလ္ႀကီးဟာ ဖဆပလေခတ္ အတုိက္အခံ ႏုိင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္ဆုိတာ သိခ့ဲရပါတယ္။ အဆုိပါပုဂၢိဳလ္ႀကီး၏ ဖြင့္ဆုိမႈသည္ကား သန္႔ရွင္းတ့ဲေစတနာတစ္ရပ္ျဖစ္ေသာ
ဒါကေတာ့ “ပသီခ်စ္ေဆြဆုိတာ ရွိပါသလား။ ကၽြန္ေတာ္ ပသီဦးခ်စ္ေဆြနဲ႔ ေတြ႔ခ်င္လုိ႔ပါ”ဆုိၿပီး အသားျဖဴျဖဴ၊ နဖူးေျပာင္ေျပာင္၊ ပုိးတုိက္ပုံအဝါဝတ္ထားၿပီး၊ ပုိးတြဲအျပာရင့္ေရာင္လုံခ်ည္ႏွင
“ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တစ္မ်ဳိးသားလုံးအတြင္းမွာ ဗမာလူမ်ဳိးေတြ ပုိင္ဆုိင္ထားတ့ဲ လူမ်ဳိးေရးဆုိင္ရာ သဘာဝတန္ဖုိးမ်ား ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာ မရွိလုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာင္ေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တစ္မ်ဳိးသားလုံး ေဒါင္းေယာင္ေဆာင္တ့ဲက်ီးလုိ ေဒါင္းဘဝလည္းမရ၊ က်ီးကန္းဘဝလည္း ဆုံး႐ႈံးရဆုိတ့ဲ အေျခအေနမ်ဳိးကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အျဖစ္မခံႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တစ္မ်ဳိးသားလုံးကုိ ေမြးဖြားသန္႔စင္ေပးခ့ဲတ့ဲ ပသီဘုိးဘြားမ်ားအတြင္း ေပၚေပါက္ခ့ဲတ့ဲ အမ်ဳိးသားလူ႔အစုအေဝးဆုိင္ရာ အမ်ဳိးသားေရး သဘာဝတန္ဖုိးမ်ားႏွင့္အတူ အတိတ္ ေခတ္အဆက္ဆက္ကေန မ်က္ေမွာက္ေခတ္အထိ အခုိင္အမာ ရပ္တည္လ်က္ရွိေနၾကတယ္လုိ႔ ယုံၾကည္တာေၾကာင့္ (ပသီခ်စ္ေဆြ)ဆုိတ့ဲ ဆုိင္းဘုတ္ကုိ တင္ထားတာပါ”လုိ႔ ဧည့္သည္၏အေမးကုိ ဦးခ်စ္ေဆြက ေျဖၾကားခ့ဲပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ဧည့္သည္ေတာ္က “ဦးခ်စ္ေဆြ အခုလုိ ျပတ္ျပတ္သားသား ပသီအမ်ဳိးသားအျဖစ္ ယုံၾကည္ထားတယ္ထင္လုိ႔ အခုလုိ ေတြ႔ဆုံ ေမးရတာပါ။ ဦးခ်စ္ေဆြတုိ႔ လူ႔အစုအေဝးဟာ ပသီအမ်ဳိးသား လူ႔အစုအေဝးျဖစ္တယ္ဆုိတာ လြန္စြာမွ မွန္ကန္လွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က အစုိးရမဟုတ္ေတာ့ ပသီအမ်ဳိးသားမ်ား၊ ပသီလူမ်ဳိးျဖစ္တယ္ဆုိတာ အသိအမွတ္ျပဳမေပးႏုိင္တာကုိ ကၽြန္ေတာ္ဝမ္းနည္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ ရာႏႈန္းျပည့္ ေထာက္ခံပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က မႏၲေလးတကၠသုိလ္ သမုိင္းပါေမာကၡ ေဒါက္တာသန္းထြန္းပါ။
ေနာင္က်ရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မၾကာခဏေတြ႔ၾကတာေပါ့ဗ်ာ”လုိ႔ ေဒါက္တာသန္းထြန္းက ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ထြက္ခြာသြားပါတယ္။ ေနာင္ေသာအခါ ပသီဦးခ်စ္ေဆြ၊ ပီကင္းျပန္ ျခင္းဦးဘသိန္းႏွင့္ ေဒါက္တာသန္းထြန္းတုိ႔ဟာ မၾကာခဏ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံ႐ုံမက မႏၲေလးတကၠသုိလ္ ကြန္သာယာသမုိင္းခန္းမမွာ ဦးခ်စ္ေဆြအား “ပသီအမ်ဳိးသား လူ႔အစုအေဝးတစ္ရပ္ျဖစ္တယ္”ဆုိတ့ဲ
No comments:
Post a Comment